Archeologie
Steden en boerderijen uit de oudheid.
De Negevwoestijn is het gebied met de hoogste dichtheid aan archeologische vondsten ter wereld. De Negev werd gedurende voorgaande millenia door een veelvoud aan volkeren van verschillende afkomst doortrokken en bewoond. Sporen in de vorm van rotstekeningen, tempels, kerken, synagogen, moskeeën, nederzettingen en steden zijn stille getuigen van deze bewoners. Met bruin-zwarte woestijnlak beklede witte stenen werden door pelgrims gebruikt, om hun wegen, geloof en visuele indrukken gedurende hun reis door de Negev te documenteren.
De Egyptenaren vonden het ambacht van het kopersmelten uit in het zuidelijke Arava en benutten het unieke windsysteem van het Rifdal.
Israëliten lieten talrijke archeologische plaatsen achter tijdens hun 40-jarige trektocht door de Negev. Ze bouwden kleine nederzettingen en verbeterden landbouwmethoden, die in het neolithische tijdperk van het midden-oosten zijn ontstaan. Hun nalatenschap is een visuele getuige van de Bijbel.
Nomadenstammen bewoonden de Negev, fokten kamelen, paarden, ezels, schapen en geiten, cultiveerden terrassen uit de tijd van de Nabateeërs en bedreven weidelandbouw, die zich aanpasten aan de beperkingen van de woestijn.
Eén volk echter overtrof alle andere. Het werd zeer welgesteld en verbeterde landbouwmethoden, die naar huidige maatstaven verbazingwekkend hoog ontwikkeld waren. Het liet een veelvoud van getterrasseerde landbouwterreinen achter, die vandaag nog gedeeltelijk intact zijn en nog steeds volgend de toenmalig ontwikkelde hydrologische principes functioneren. De Nabateeërs, zoals dit volk genoemd werd, assimilieerden het aramese schrift en spraak, die uit het voormalig edomitische koninkrijk stamden. Dit is de reden waarom de enige tekstuele vondst, de Nizzana Papyri, uit de vroege nabateeëische periode in het aramees geschreven is. Zij werden rijke handelaren, bouwden steden in de woestijn, ontwikkelden transportroutes met geheime waterplaatsen en gebruikten kameelkaravanen voor het transport van zijde, ivoor en kruiden, die zo duur waren als parfums, geneesmiddelen en cosmetica tegenwoordig.
Ten gevolge van de verovering van de haven van Gaza door de hasmonitische koning Alexander Jannaeus werden de Nabateeërs bondgenoten van de Hasmoneeën tegen de Seleucidische monarchen.
Het nabateeëische koninkrijk bloeide in de 2e eeuw na Christus verder als onderdeel van het romeinse rijk.
Later, gedurende de 4e eeuw, bekeerden de Nabateeërs zich tot het Christendom en begonnen in plaats van Aramees, Grieks te schrijven.
Na de verovering van hun land door arabische stammen, die deels als vazallen van de byzantijnen dienden, werden zij boeren.
Gedurende de geschiedenis van de Nabateeërs werd een groot aantal tempels en kerken gebouwd, die zich in oude steden in de Negev en het aangrenzende Jordanië bevinden.
Meerdere touropties zijn mogelijk, om de rijke geschiedenis van volken uit de oudheid te ontdekken.